Naime, obraćajući se na press konferenciji, predsjednik Republike Srpske, između ostalog, izjavio je i sljedeće „(...) U Konjicu je ubijena jedna porodica Golubović, sinovi Petar i Pavle od osam i devet godina. Onda su se pojavili Senini saborci koji su izveli tu porodicu, ubili oca, majku i starijeg brata. Mlađi brat je ranjen otišao do policajaca da to prijavi. Ti muslimani, policajci, su to dijete odveli ponovo kod egzekutora. Sena Uzunović nije ništa učinila u tom slučaju”.
Prije svega, Sud smatra da navedena izjava predstavlja direktan napad na ugled, čast i profesionalnu karijeru sutkinje Sene Uzunović, jer je ista netačna, neutemeljena, bazirana na ličnom mišljenju pojedinca i istom se zanemaruju ranije utvrđene činjenice. Naime, tokom ratnih dešavanja u BiH, nadležnost za ratne zločine nad civilima bila je na osnovnim tužilaštvima i sudovima. U vrijeme počinjenja pomenutog zločina, sutkinja Sena Uzunović obavljala je dužnost sudije Okružnog vojnog suda Mostar – Odjeljenje u Konjicu, koji nije imao nadležnost za suđenje u ovim predmetima. Navedeni monstruozni zločin koji je predsjednik RS-a pomenuo u svojoj izjavi, počinili su pripadnici policije, Policijske stanice Konjic, a za šta su preživjeli izvršioci pravomoćno i osuđeni.
Nastavno na prethodno, na istoj press konferenciji Predsjednik RS-a izjavio je i: „(...) da je jasno šta Sena Uzunović, nakon ovog čina, misli o zločinima nad Srbima i Republici Srpskoj.”
Podsjećanja radi, u predmetu Hazim Delić i drugi, tokom 1994. godine, sudija Sena Uzunović vodila je istragu za ubistva po prijedlogu Okružnog vojnog Tužilaštva, koja istraga je rezultirala prikupljanjem dokaza za zločine počinjenje u logoru Čelebići, prema pripadnicima srpskog naroda. Po okončanju istrage, predmet je dostavljen Haškom tribunalu, koji je u konačnici donio osuđujuću presudu za počinioce, a nevedena presuda predstavlja prvu presudu za zločine počinjene nad pripadnicima srpskog naroda.
(Vijesti.ba)