U Sarajevu preminuo Ivan Čavlović, profesor i bivši dekan Muzičke akademije

... emeritus UNSA, muzikolog, muzički teoretičar, muzički publicista, aktivan i kao kompozitor, uvaženi profesor i bivši dekan Muzičke akademije.

Ivan Čavlović je rođen 20. 8. 1949. u Kruharima, Sanski Most. Prve poduke iz oblasti muzičke teorije i sviranja na crkvenom harmoniju imao je od oca Ante i fra Alojzija Atlije, a zatim od školskih nastavnika muzike Sergeja Beljajeva i Stjepana Matanovića.

Tokom osnovnoškolskog i gimnazijskog školovanja aktivno je učestvovao u radu zabavnog orkestra KUD-a "Grmeč", gdje je svirao trubu i kontrabas, a u VIS-ima Boemi iz Sanskog Mosta i Procol ferrum iz Prijedora svirao je bas gitaru.

Diplomirao je muziku na Pedagoškoj akademiji u Puli (1972), a zatim i na Muzičkoj akademiji u Sarajevu (1977) na Odsjeku za muzičku teoriju i pedagogiju. Završio je i dvogodišnji studij klavira (1979) u klasi prof. Matusje Blum.

Dobitnik je Zlatne značke Hasan Brkić Univerziteta u Sarajevu. Postdiplomski studij je završio na Muzičkoj akademiji u Sarajevu (1983), a stepen doktora muzičkih nauka je stekao također na Muzičkoj akademiji u Sarajevu (1991).

Radio je kao nastavnik muzičkog odgoja u Osnovnoj školi u Starom Majdanu kod Sanskog Mosta (1972–1973), te kao nastavnik gitare u Osnovnoj muzičkoj školi u Vogošći (1976–1978).

Od 1978. radi na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu. Od tada do 2010. prolazi sva akademska zvanja do redovnog profesora. Od 2004. do 2016. vodio je nastavu iz predmeta Muzika na Akademiji scenskih umjetnosti. Bio je dekan Muzičke akademije Univerziteta u Sarajevu od 2007. do 2016, kada odlazi u mirovinu. Godine 2016. izabran je za profesora emeritusa, kao i za člana Savjeta za nauku i umjetnost Univerziteta u Sarajevu.

Od 28. 5. 1992. do 21. 9. 1995. bio je pripadnik Armije Republike Bosne i Hercegovine. Vrijeme između odlazaka na prvu liniju fronta na sarajevskoj Dobrinji, u ovom bi periodu redovno posvećivao studentima.

Zajedno s dekanom Farukom Sijarićem i nekolicinom drugih nastavnika uspio je održati kontinuitet nastavnog procesa na Muzičkoj akademiji u opsjednutom Sarajevu.

Jedan je od osnivača Muzikološkog društva FBiH (1997) i pokretač Časopisa za muzičku kulturu "Muzika" (1997), čiji je glavni i odgovorni urednik bio od 1997. do 2007. Od 1998. godine zajedno sa saradnicima pokreće bijenalni Međunarodni simpozij Muzika u društvu. Od kraja 70-tih i tokom 80-tih godina prošlog stoljeća bio je aktivan u radu Udruženja kompozitora BiH.

Od 1985. do 1989. bio je nositelj projekta Kompozitori Bosne i Hercegovine: Obrada podataka pri SOKOJ-u. S prof. dr. Ankicom Petrović 1990/91. za ANUBiH izradio je projekt Fundamentalna istraživanja za historiju muzike u BiH (FIHM BiH 2010), koji je 1997. preuzelo Muzikološko društvo, a od 2004. Institut za muzikologiju Muzičke akademije u Sarajevu.

Također je pokrenuo i projekt Leksikon muzičara u BiH (1999) i bio glavni i odgovorni urednik objavljenog Abecedarija Leksikona (2010). Jedan je od osnivača Instituta za muzikologiju (2004) i Centra za muzičku edukaciju (2014) Muzičke akademije Univerziteta u Sarajevu.

Inicijator je pokretanja doktorskog studija u oblasti muzičke umjetnosti na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu, prvog doktorskog studija u oblasti umjetnosti u Bosni i Hercegovini (2010).

Godine 2008. pokrenuo je festival Majske muzičke svečanosti Muzičke akademije u Sarajevu, a 2011. bio je jedan od inicijatora Sarajevo Chamber Music Festivala u organizaciji Muzičke akademije u Sarajevu i Manhattan String Quarteta iz New Yorka.

Napisao je više od 200 naučnih i stručnih radova, monografskih brošura i publicističkih priloga.

Za muzikologiju Bosne i Hercegovine od posebnog je značaja njegovih devet knjiga: Muzički oblici (1998), Vlado Milošević – kompozitor (2001), Historija muzike u Bosni i Hercegovini (2011), Uvod u muzikologiju i metodologija naučno-istraživačkog rada (2004, 2012), Muzički oblici i stilovi. Analiza muzičkog djela (2014), Eseji o muzici. Nacrt za socijalnu historiju muzike u Bosni i Hercegovini (2015), Muzički portreti. Izvori i sjećanja (2017), Nauka o muzici u Bosni i Hercegovini (2019).

Za doprinos muzikologiji i muzičkoj publicistici dobio je nagradu Vlado Milošević AMUS-a (2017).

Od 1979. aktivan je i kao kompozitor. U njegovom opusu posebno je vrijedna saradnja s rediteljem Gojkom Bijelcem, iz koje su proizašle, između ostalog, predstava La Strada (1999) i opera atrakcijâ Srebreničanke (2004).

Od 2016. godine svoja djela za solo instrumente, manje i veće kamerne sastave, te gudački orkestar redovno je predstavljao kroz koncertna izvođenja.

Termin održavanja komemorativnog skupa povodom smrti Ivana Čavlovića bit će naknadno objavljen.


(Vijesti.ba / FENA)