Kineske rakete za srbijansko nebo: Poruka NATO-u i regiji

Piše: Nedžad Ahatović

Balkanska bezbjednosna mreža je objavila da je nabavka novog naoružanja i tehnike u Srbiji za prošlu godinu koja je ugovorena i plaćena (na šta ukazuje pažljivo čitanje godišnjeg izvještaja o poslovanju javnog preduzeća Jugoimport-SDPR za prošlu godinu) izvršena u vrijednosti od 620,3 miliona američkih dolara.

Jedan od najvećih poslova među njima je nabavka Kineskog PZO sistema srednjeg dometa HQ-22 odnosno njegove izvozne varijante FK-3.

Srbija je naručila ukupno tri batrerije ovog PZO sistema. Inače jednu bateriju ovog sistema čine vozilo sa radarom i tri lansirna vozila od kojih svako ima četiri rakete sa radiokomandnim i radarskim poluaktivnim vođenjem. Jedna baterija može istovremeno da dejstvuje sa 12 raketa na 6 ciljeva.

Za Kinesku narodnooslobodilačku armiju 2016. godine izrađen je PZO raketni sistem HQ-22 koji djeli dosta istih elementa konstrukcije saizvoznom varijantom FK-3, ali koristi rakete sa većim dometom u zoni uništenja do 170 km, za razliku od 100 KM kod FK-3. HQ-22 je postao operativan u jedinicama Kineske narodnooslobodilačke armije 2019. godine.

No, najznaimljiviji dio ovog sistema je osmatrački radar H-200 koji ima domet u traganju za ciljevima u zraku veličine 2 m2 je od 70 do 120 km na visinama od 25 do 27 km. Ovaj radar radikalno skraćuje vrijeme otkrivanja, praćenja, nišanjenja i gađanja ciljeva u zraku. Sistem je potpuno mobilan i na vatreni položaj se razmješta za 20 minuta, dok se otvaranje vatre vrši zasvega par sekundi.

Mogućnost prvog pogodka ciljeva je 89% što ovaj sistem čini daleko smrtonosnijim od sličnih ruskih PZO sistema srednjeg dometa. Cijena kompletnog sistema sa pratećom opremom je 100 miliona USD, a Kina je Srbiji prodala tri baterije ovog sistema navodno po cijeni od 200 miliona USD.

Na šta ukazuje nabavka ovako sofisticirane vojne opreme koja upotpunjuje 1,5 milijardi USD opreme koja je već nabavljena u Srbiji. U taktičkom smislu nabavka ovog raketnog sistema PZO znači da Srbija može vrlo efikasno da zatvara željeni zračni prostor posebno za letjelice 3, 3+ i 4 generacije kojima su uglavnom naoružane zemlje članice NATO-a.

Sa druge strane strateški gledano raketni protu-zračni sistem FK-3 predstavlja oružje strategijskog odvraćanja od poduzimanja bilo kakvih vojnih intervencija na brzu ruku. NATO ne može za kratko vrijeme, da neutrališe ovaj protivzračni sistem i time odvrati Srbiju od agresivnih nakana.

Tako kreiran vojni i politički vakum daje prostor i Rusiji i Srbiji da završe vojne operacije i silom nametnu politička riješenja o spornim pitanjima u regionu u svoju korist.

Ukoliko se i dalje bude insitiralo na principu nepovrijedivosti granica u pregovorima Srbije i Kosova, što zvanični Beograd osporava, ovakav razvoj događaja u već kreiranoj međunarodnoj atmosferi u kojoj Rusija ne zazire više od vojne sile NATO-a niti SAD-a, uopšte nije nemoguć.

A ako se i sumnja u ovakav razvoj situacije postavlja se logično pitanje - koje su to zvanično prihvaćene međunarodne granice Republike Srbije sa Kosovom i BiH, koje Srbija i de facto i de jure prihvaća?

(Vijesti.ba)